Pomarańczowe risotto z rabarbarem

Zajrzałam dziś na piękny blog Ani i zachwyciłam się prostym i eleganckim przepisem na rabarbar. Przyszło mi na myśl, że z podanych składników wyszłoby pyszne risotto. I wyszło. Karmelowe i trochę cierpkie, niesamowite! Ze względu na kwas zawarty w rabarbarze, ryż zachowywał się nieco inaczej niż zwykle - dłużej się gotował i ziarenka nie były tak pulchne, jak w risotto z bulionem, mimo wszystko konsystencja wyszła niezwykle kremowa, co, mam nadzieję, widać na zdjęciu. Zamiast wanilii dodałam ekstrakt waniliowy, ale z laską wanilii byłoby jeszcze lepsze, poza tym nic przebije apetycznego widoku małych, czarnych ziarenek zerkających z talerza  ;) Jeśli macie prawdziwą wanilię, natnijcie ją nożem wzdłuż, wyskrobcie ziarenka i całość wrzućcie do podgrzanego soku pomarańczowego i zostawcie na kilkanaście minut do naciągnięcia. Przed dodaniem do risotto sok należy jeszcze raz podgrzać, a laskę wyciągnąć.
Myślę, że równie fajna może być bardziej wytrawna wersja z bulionem warzywnym zamiast soku pomarańczowego - w tej wersji świetnie będzie pasował parmezan. Nawet jeśli nie przepadacie za rabarbarem, dajcie mu choć tę jedną szansę i zróbcie skarmelizowany rabarbar. Rozgrzejcie na patelni dwie łyżki masła, dodajcie 2 łyżki ciemnego trzcinowego cukru, wrzućcie obrane i pokrojone łodygi rabarbaru i smażcie, aż pokryją się błyszczącą glazurą, a masło i cukier zamienią w gęsty sos.
Odszczekuję to, co powiedziałam wczoraj: uwielbiam rabarbar!
Pomarańczowe risotto z rabarbarem (to jest wystarczająca ilość dla 3 osób, ale proponuję od razu zwiększyć ilość składników, gdyż każde z nas miało ochotę na dokładkę)
500 g łodyg rabarbaru, umytych, obranych z włókien i pokrojonych na mniejsze kawałki
3 łyżki masła
3 łyżki brązowego trzcinowego cukru + więcej, do smaku
200 g ryżu do risotto, na przykład arborio
1 kieliszek białego, wytrawnego wina
500 ml soku pomarańczowego + trochę wrzątku, jeśli zajdzie potrzeba
szczypta soli
1 łyżeczka ekstraktu waniliowego lub laska wanilii (patrz opis nad zdjęciem)
1 czubata łyżka mascarpone
Sok pomarańczowy przelać do garnka, doprowadzić do wrzenia i wyłączyć gaz.
Na dużej patelni rozgrzać masło, dodać cukier, wrzucić rabarbar i smażyć, mieszając, kilka minut, aż sos zgęstnieje, a rabarbar pokryje się glazurą. Połowę rabarbaru odłożyć do miseczki wraz z częścią sosu - posłużą do dekoracji.
Do pozostałego na patelni rabarbaru wsypać ryż i mieszać, aż ziarenka pokryją się tłuszczem. Wlać wino i odparować. Dodać szczyptę soli. Wlewać partiami gorący sok pomarańczowy i smażyć, mieszając, aż ziarenka zrobią się miękkie - nie patrzyłam na zegarek, ale zajęło to więcej czasu niż zwykle - patrz opis nad zdjęciem. Jeśli zabraknie soku, dodać gorącej wody. Wyłączyć gaz. Dodać ekstrakt i mascarpone, wymieszać. Nakładać porcje, dekorować odłożonym rabarbarem i polewać odrobiną sosu z dna miseczki.
Nie dodawałam cynamonu, gdyż nie widziałam takiej potrzeby, ale, jeśli lubicie, nic nie stoi na przeszkodzie.
Polecam!

Komentarze

  1. Quinoamatorko! Co prawda nie przepadam za rabarbarem, ale Twoje risotto jest piekne i mysle, ze nawet i bez rabarbaru bedzie pyszne z uwagi na pomaranczowy aromat. Alez szalejesz! Bardzo fajny przepis.

    OdpowiedzUsuń
  2. Wiesz, gotowanie obiadu z tego, co ma się akurat pod ręką, jest raczej umiarkowanym szaleństwem :D

    OdpowiedzUsuń
  3. Slodkie risotto... No nie wiem... Do tej pory jadlam risotto z wisniami, malinami i jagodami. Wszystkie 3 byly jednak wytrawne. Musze pomyslec nad tym Twoim ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Z zasady nikogo do niczego nie namawiam :) To, że nam bardzo smakowało, wcale nie znaczy, że Wam też będzie, ale było naprawdę pyszne i wcale nie takie słodkie, choć oczywiście nie wytrawne ;) Buziaki!

    OdpowiedzUsuń
  5. Ja dziś po raz pierwszy eksperymentuję z rabarbarem, którego smak pamiętam z dzieciństwa i raczej nie wspominam miło. Ale tyle się na blogach o rabarbarze naczytałam, że postanowiłam spróbować. Jako, że ja raczej dania wytrawne, to dziś będzie z wołowiną i jeśli choć trochę nam zasmakuje, to z chęcią wypróbuję Twój przepis, w wersji z bulionem zamiast soku pomarańczowego i serem żółtym, żeby było ciut bardziej wytrawne. Bardzo jestem ciekawa jak to wyjdzie - dam znać :) Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  6. chętnie bym spróbowała jak smakuje

    OdpowiedzUsuń
  7. Kingo, niektóre wspomnienia z dzieciństwa najlepiej szybko wymazać i zacząć kulinarną przygodę z niezbyt dobrze wspominanymi składnikami od nowa :)

    Dorota, to może się skusisz? Składniki nie są skomplikowane i stosunkowo łatwo dostępne.

    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Po takim spotkaniu z rabarbarem też bez wątpienia bym go pokochała. Ale ja go już od dawna cenię, więc... tylko się w owym przekonaniu utwierdzę. ;)

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  9. pomysł bardzo ciekawy, ale ja bym zrobiła już bez dodatku cukru bo dla mnie byłoby za słodko

    OdpowiedzUsuń
  10. no no no jak ktoś wyżej już napisał, szalejesz :D Wygląda super!

    OdpowiedzUsuń
  11. Bardzo mi się podoba ta myśl! Nie mam jednak teraz ryzu do risotta... A rabarbar czeka grzecznie na parapecie (ciągle mam swiezy zapas).

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Ciszka (kiszka) kaszubska

Curry z czerwonej soczewicy

Płatki ryżowe po indyjsku na śniadanie